Competitie
Mannen Zondag reserve (A-cat), 2, 3e klasse F
Datum
17 april 2013 19:00
Accommodatie
Onbekend
17 april 2013 Bellingwolde 2 – Godenzondes; eindstand 2-4
Bellingwolde 2 uit, ach ja Bellingwolde 2 uit. Waar zal ik eens beginnen? De real-life-ellende begon eigenlijk al op 1 april 2012. De uitwedstrijd van het vorig seizoen dus. Toen we daar destijds scheel en stijf van de door ons bloed gierende adrenaline een dikke vijf minuten voor aanvang de wedstrijd arriveerden, bakje koffie, drie keer schijten, bleek dat er helemaal geen scheidsrechter aanwezig was. Weg adrenaline, weg scheelheid, weg stijfheid. Wie vervolgens dacht dat heel Bellingwolde en omstreken in rep en roer was om toch nog allengs een scheidsrechter uit de Grenshof of zo te rijten, die had het faliekant mis. Geen Bellingwolder sterveling die er anders van werd. “Moi jongens, hou is het? Goud, mit joe den? Ook goud. Wat heur ik, goin scheidsrechter? Klopt! En nou den? Goin idee. Is er misschien ook oine dei aargn’s achteraan belt? Goin idee. Is er noit oine van het bestuur aanwezig dei wat regel’n kin? Goin idee. Wel regelt normoal dit soort zoaken den bie joe? Goin idee. Woar is joen loider? Goin idee. Is er nou in hoil Bellingwolde noit oine dei zin en tied het om te komm’n floit’n? Goin idee.” Einde geanimeerd gesprek. Vervolgens bleef het hele zaakje al roerend in een bekertje koffie of met de beide handen in de zakken rustig voor zich uit staan loeren. Niemand die wat deed, niemand die druk werd, niemand die nerveus werd, niemand die boos werd, niemand die het blijkbaar wat schelen kon. We maken het allemaal mee in de reserve derde klasse F. Uiteindelijk werd Haarlemmer Olie Jan Geertsema geslachtofferd en die slechtte het klusje met verve. Dat dan weer wel. Na de wedstrijd bleken de douches tot overmaat van ramp ook nog steenkoud. Koude oorlog? Tot zover het vorig seizoen.
17 April 2013, woensdagavond. Scheel en stijf van de door ons bloed gierende adrenaline arriveerden we een dikke vijf minuten voor aanvang van de wedstrijd op Sportpark Bellingwolde. Bakje koffie, drie keer schijten, tied zat. “Wat zegst nou, kantine is dicht? Hou kin dat den? Goin personeel? Oh? Dat is ook noit mooi. Er is trouwens ook nog goin scheidsrechter. Wat???? Alweer goin scheidsrechter???? En nou den? Goin idee. Is er misschien ook oine dei aargn’s achteraan belt? Goin idee. Is er noit oine van het bestuur aanwezig dei wat regel’n kin? Goin idee. Wel regelt normoal dit soort zoaken den bie joe? Goin idee. Woar is joen loider? Goin idee. Is er nou in hoil Bellingwolde noit oine dei zin en tied het om te komm’n floit’n? Goin idee.” Einde geanimeerd gesprek. Vervolgens bleef het hele zaakje met de beide handen in de zakken (even voor Steven Mb Sonnema en alle blondines onder u: koffie was er niet te krijgen aangezien de kantine dus niet open was) rustig voor zich uit staan loeren. Niemand die ogenschijnlijk wat deed, niemand die druk werd, niemand die nerveus werd, niemand die boos werd, niemand die het blijkbaar wat schelen kon. We maken het allemaal mee in de reserve derde klasse F. Uiteindelijk werd Haarlemmer Olie numero 2 Lubbert Oosterveld geslachtofferd en die slechtte het klusje met verve. Dat dan weer wel.
Net als in de wedstrijd tegen het Finnewolmer B.N.C. 2 begonnen we uitermate efficiënt aan het treffen met de roodwitte grensbewoners zonder kantinepersoneel. De eerste de beste vloeiende aanvallen leverden subiet een tweetal treffers op. Eerst prikte Renhard Moet raak en vervolgens was het de beurt aan Martin Oprisping. Een grote overwinning leek al weer in de maak toen uw bloedeigen verslaggever in eendrachtige samenwerking met gelegenheidsdoelman Wim Reer gruwelijk in de fout ging. Hij poogde een diepe stuiterende bal voorzichtig op Wim terug te spelen, maar deed dit wat aan de zachte kant. Verstijfd van schrik bleef hij staan in de hoop dat Wim als een dol geworden idioot uit zijn kooi zou komen stormen om het zaakje nog te kunnen redden, zoals eigenlijk alleen Dik Lee Steunkous dit vroeger zo goed kon. Dik was een kei in het als een randdebiel uit zijn doel rennen. Dik liep alleen nooit naar voren, maar naar de zijkant, waardoor hij telkens met zijn bolle hersens tegen de doelpaal opbotste. Grote knal, Dik plat, kopzere, doel scheef. Wim had de bal misschien nog in de richting van de gesloten kantine kunnen rammen, maar hij deed niets. He-le-maal niets. Of je moet met de beide voetjes op de grond staan wortelschieten in de harde Bellingwolder bodem willen scharen onder “iets doen”. Wim, met een oogafwijking van minus drie of zo speelt altijd zonder lenzen of bril. Kan best, vindt Wim. Later verklaarde hij geen diepte te kunnen zien door de invallende duisternis of zo. Best een creatieve verklaring van Wim, maar het laat natuurlijk niet onverlet dat de terugspeelbal gewoon te zacht was. Spits Patrick van de roodwitte grensbewoners zonder kantinepersoneel was er als de kippen bij, 1-2. Het spelpeil aan Godenzonder kant daalde daarna weer eens een keer aanzienlijk, waaroor het nog voor de rust 2-2 werd.
Tijdens de rust de inmiddels zo bekende taferelen. Romano uit het Westen die stilzwijgend, maar roggelend en kettingrokend zijn voetbalschoenen uitdoet. Hij heeft het blijkbaar wel gezien en simuleert in allerijl een enkelblessure. Hij wordt ook te oud voor die onzin. Jongeling Patrick die mij zonder iets te zeggen duidelijk maakt dat dit zeker ook voor mij geldt. Klopt Patrick. Aan de andere kant ben ik er wel gewoon elke zondagochtend. Het gemis van onze voormalige doelman Cherjan die een niets ontziende leegte achterlaat in de kleedkamer. Pijpenkrulletjes tongpiercing, lelijk roze keepershirt, onverstaanbare halve zinnen, ik zie hem nog zo voor me. Ik koester de momenten die we samen hadden. “Als ik zo doe”, zegt Mauro Badpak (en hij probeert hangend aan de kleedkamerdeur met het hang en sluitwerk tussen zijn benen een vogelnestje te maken) “dan voel ik een hevig stekende pijn in mijn scrotum”. Kan kloppen Mauro, laat die deur nu maar met rust.
In de loop van het tweede bedrijf kregen we het moeilijker en moeilijker. De roodwitte grensbewoners zonder kantinepersoneel gingen nadrukkelijk op zoek naar de winnende treffer en zoals zo vaak viel hij aan de andere kant. Het zit ons blijkbaar mee. Een razendsnelle counter eindige bij windhond Jongeling Patrick, die vrij voor de Bellingwolder doelman raak prikte. Het was uiteindelijk collega jonge windhond Maiko Hommes die het duel definitief in het slot gooide. Eindstand 2-4.
Na de wedstrijd waren de douches natuurlijk weer steenkoud (what’s new), maar was er gelukkig wel kantinepersoneel van de straat geplukt. Hulde aan hen die te hulp waren geschoten om ons, spelers van het tweede elftal van de voetbalvereniging Veelerveen, Godenzondes, gelukkig toch nog van de nodige consumpties te voorzien...............
Opstelling Godenzondes:
Wim Reer, Erik Rouppé, Raging Red Bull Nonko, Aarswin v/d Boom, De Clown, Mauro Badpak, Romano uit het Westen (45. Aron Armando Ammersken), Jongeling Patrick, Renhard Moet, Martin Oprisping (45. Hans v/d Most), Maico Hommes
Statistieken:
Toeschouwers: 18
Godenzonde of the match: Martin Oprisping (als een mes door de boter)
Citaat van de dag: “Goin idee” (een stuk of elf roodwitte grensbewoners zonder kantinepersoneel)
Erik Rouppé
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Discussieer mee op het forum.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
