Competitie
Mannen Zondag reserve (A-cat), 2, 3e klasse F
Datum
17 februari 2013 10:00
Accommodatie
Onbekend
17 februari 2013
Daverende competitiehervatting Godenzondes
Soms is bier om kwart voor twaalf in de morgen lekker,………soms niet.
Het is nu al enkele jaren zo dat wij, spelers van het tweede elftal van de voetbalvereniging Veelerveen, Godenzondes, de competitie om en nabij Sint Nicolaas tijdelijk staken, om vervolgens die hele Goddeloze nutteloze bende niet gek ver voor Pasen weer op te pakken. Als de Goedheiligman zijn gezicht laat zien, schiet een doorsnee Godenzonde bijna automatisch in de relax modus. Pepernoten, bier, wijn, chips, oliebollen, vettigheid, viezigheid. Trainen, ho maar. Neem bijvoorbeeld zo maar een donderdag, zeg tweede week van januari. Uurtje of zeven in de avond. Om 20.00 uur staat er wel degelijk een training op het programma, maar de doorsnee Godenzonde hangt met vrouw en kindertjes lusteloos op de bank. Hoofd naar beneden, voetjes omhoog, één hand bungelt op de grond en hij bekijkt voor de twaalfde keer die week aflevering achtendertig van Dora the Explorer. “Zwieber niet stelen, Zwieber niet stelen”. “Het lukte”. “Yes we did it.” Buiten vriest het een graadje of twee en de wind giert om het huis. “Ga je straks ook voetballen pappa?”, vraagt de jongste. “Nou”, antwoordt de doorsnee Godenzonde. “Pappa heeft het heel druk gehad op zijn werk, zijn in Vietnam opgelopen oorlogswond speelt door de kou een beetje op, de stamppot maus met worst en spek is nog niet helemaal ingedaald en ik denk dat mamma pappa’s voetbalschoenen ook nog niet heeft gepoetst”. “Dus nee, pappa slaat vanavond even over”. Een dikke twee uur later is de fles al weer ontkurkt, is de worst gesneden, staan de nootjes binnen handbereik op tafel. Rechts naast de doorsnee Godenzonde ligt een half leeg gevreten zak Wokkels op de bank. “Zo kan het niet langer”, denkt hij. “Ik moet weer in beweging zien te komen” en hij wurmt snel een handvol pinda’s naar binnen, krabt wat aan zijn kont en laat zich verveeld weer achterover vallen in de kussens. En toen zo maar ineens best ver voor Pasen werd het 17 februari. Competitiewedstrijd, oh jee. Snijdende wind, gevoelstemperatuur van min tien, maar droog dus IT GIET OAN!!
Naast Bellingwolde 2 was W.V.V. 3 voorafgaand aan het treffen met laatstgenoemde ploeg, het enige team waar de Godenzondes een puntje van wisten af te snoepen. De wedstrijd in Winschoten aan het begin van het seizoen eindigde destijds in 2-2.
Gezien het spelbeeld in het eerste kwart van de wedstrijd leken we dat kunstje echter niet te kunnen herhalen. Het waren de embryo’s van W.V.V. 3 die de wedstrijd aanvankelijk dicteerden, hoewel het nooit echt heel dreigend werd. Voor de meeste dreiging zorgden we zelf wel. Slap onzinnig balletje vanaf links naar binnen, onderschepping, levensgrote kans. Laatste man Graatje Dekker en gelegenheidsdoelman Wim Reer wisten het zaakje ten koste van een corner ternauwernood te redden. Dom, dom, sorry, dank! Gelegenheidsdoelman Wim Reer, dat leest u goed ja. Wim is net polyurethaan, beter bekend als pur. Je kunt het werkelijk overal voor gebruiken. Het houdt van alles tegen, maar als je er te veel mee in aanraking komt, maakt het je verward en begin je soms helemaal uit het niets kwijlend tegen jezelf te lullen. Bezig je zo nu en dan termen als: “kom op geel”, of “wees op jullie qui vive strijdmakkers!!”.
Onze doelman Cherjan leek van onze aardkloot te zijn verdwenen. Honderd procent onbereikbaar. Bellen, sms’en, what’s appen, Facebook, Twitter, rooksignalen, nul reactie. En dat is een prestatie op zich. Dat lukte zelfs Andre Kuipers niet toen hij afgelopen zomer in de ruimte bivakkeerde! Om Youp van ’t Hek dan maar eens te citeren: “Als je een beetje iemand bent, ben je onbereikbaar”. En dat in deze moderne tijden van sociale media. Je zou er bewondering voor kunnen hebben…..
Het was onze slalomexpert Aron Armando Ammersken die de Godenzondes plotseling op voorsprong kopte uit een corner en niet veel later tekende diezelfde Aron Armando Ammersken zelfs de 2-0 aan. Na een splijtende dieptepass van één van onze nieuwste aanwinsten Renhard Moet. Aron schoof het speeltuig beheerst langs de uitlopende Winschoter doelman.
Tijdens de rust bleek al gauw dat alle tradities ook na de winterstop in tact waren gebleven. Romano uit het Westen die doodgewoon weer een aantal Zware Van Nelles naar binnen gierde, onze doelman Cherjan die naar alle waarschijnlijkheid ergens gewetenloos het halve Engbert Drenthbos lag om te zagen en Zijne Excellentie de heer Van Bree die een vruchteloze poging ondernam om Mauro Badpak uit zijn chronisch fysiek en mentaal lijden te verlossen door hem te wisselen. Mauro gaf echter gedecideerd aan ook de tweede helft nog wel te kunnen spelen, hoewel het wel een beetje pijn deed wanneer hij met zijn duim in zijn liesstreek drukte en aan de binnenkant van zijn meniscus en zijn heup, dijbeen, kuit, enkel, scheenbeen, achillespees, hamstring, knieschijf en hielbeen. Later bleek zijn duim te zijn gekneusd. Hij mocht blijven staan van Zijne excellentie de heer Van Bree.
Hoewel niemand er echt gerust op was in de tweede helft, zou je naderhand kunnen stellen dat we ook toen nooit meer in de problemen zijn gekomen. Het werd nog heel even spannend toen W.V.V. 3 in de zesenzestigste minuut ook eindelijk het net wist te vinden, maar Martin Oprisping maakte daar in hoogsteigen persoon een resoluut einde aan. Eerst promoveerde hij een verre uittrap van onze gelegenheidsdoelman Wim Reer tot doelpunt (sprintduelletje langs de zijlijn, diagonaaltje naar binnen, keepertje kansloos) en daarna kopte hij een snel genomen vrije trap van Mauro Badpak knap binnen. Dat W.V.V. 3 in de slotfase nog weer terugkwam tot 4-2 was leuk voor de statistici en illegale totodeelnemers onder ons, maar echt van belang was het niet meer. De eerste overwinning van het seizoen werd daarmee een feit.
Jeugdig elan deed ons, spelers van het tweede elftal van de voetbalvereniging Veelerveen, Godenzondes zichtbaar goed. Renhard Moet, Just In, Martin Oprisping en Aron Armando Ammersken, om zo maar eens een viertal te noemen, gaf de oude roestige boemeltrein voor even weer wat glans. En zie daar: drie punten in de knip. De zoete smaak van het winnen wordt nooit gewoon, maar echt tot iets leiden zal het vast ook niet in de reserve derde klasse F. Dat doet het namelijk nooit. Roemloosheid is daarbij ons lot……
Opstelling Godenzondes:
Wim Reer, Nonko Huttinga, Graatje Dekker, Robert Rambo Sprik, Erik Rouppé, De Clown, Mauro Badpak, Romano uit het Westen, Just In, Aron Armando Ammersken (60. Alwin v/d Boom), Martin Oprisping
Statistieken:
Toeschouwers: eerste helft 2, tweede helft 16
Godenzonde of the match: Mauro Badpak
Citaat van de dag: “Jullie wisselen meer van grensrechter dan van spelers” (Winschoter aanvaller)
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Discussieer mee op het forum.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
