Cookie beleid V.V. Veelerveen

De website van V.V. Veelerveen is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sponsors

De hoofdsponsor van onze club is:

BNC 2 (zon) - Veelerveen 2 (zon)

BNC 2 (zon)

3 - 2

Veelerveen 2 (zon)

88'
... (e.d.)

Competitie

Mannen Zondag reserve (A-cat), 2, 3e klasse F

Datum

4 november 2012 10:00

Accommodatie

Onbekend











04 november 2012

 

De Godenzondes en een ochtend uit het leven van Vito Andolini Corleone

 

Soms is bier om kwart voor twaalf in de morgen lekker,……….soms niet.

Voor ik u bericht over de vermeende Finnewolmer corruptie, en ik u dus uitleg kan geven over voornoemd waardeoordeel en bovenstaande titel, moet ik u nog even meenemen naar het vorig weekend. Bellingwolde 2 thuis, best lastig, nog altijd matig voetbal, veerkracht, vechtlust, geen verslag, ruststand 0-1, eindstand 1-1, puntenaantal verdubbeld, klus geklaard.

 

Ondanks mijn uitvoerige, om niet te zeggen langdradige, verslaggevingen omtrent het wel en wee van de spelers van het tweede elftal van de voetbalvereniging Veelerveen, Godenzondes, zult u het gevoeglijk met mij eens zijn dat het hotsknotsbegoniatoevalvoetbal in onze reserve derde klasse F doorgaans van een dusdanig gehalte is dat het slechts weinigen kan bewegen om te komen kijken. Nee, wij Godenzondes trekken bepaald geen volle zalen en/ of tribunes. Het troosteloos gezelschap dat wel vrijwillig met de bek in de regen komt kijken, is op de linker hand van Kapitein Haak te tellen, in 99% van de gevallen Godenzonder bloedverwant, heeft een kwoad wief, is niet goed bij zijn hoofd óf is sado masochistisch in de ergste vorm. Niemand, maar dan ook niemand, gaat vrijwillig in de regen staan kijken naar een stelletje iets te dikke schreeuwerige kalende grijzende veertigplussers in een veel te strak kanariegeel voetbalshirt met een graafkraan op de pens en een fiets op de rug, die het maar niet lukt om de bal van de ene gele naar een andere gele te schieten. Hoe goed ze hun best ook doen. Nee, wij zijn Barcelona bepaald niet, en niet geheel toevallig past ook de arbitrage zich in bijna alle gevallen aan het niveau aan. We hebben leidsmannen gehad met bierbuiken als zeventig-liter-fusten, we hebben scheidsrechters gehad die Sinterklaas nog hebben gekend van de kleuterschool (in Madrid dus), we hebben ooit een scheidsrechter gehad die bij de toss een ouderwetse florijn met een ferme zwaai op zijn eigen neus deponeerde, we hebben scheidsrechters gehad op noploze gympen in de stromende regen, we hebben een scheidrechter gehad die kop van munt kon onderscheiden op een kop- en muntloze flippo, we hebben talloze scheidsrechters gehad die van achter de middellijn onze immer integere kalklijnwimpelaar Adriaan in zijn hemd lieten staan, omdat ze er naar eigen zeggen beter voor stonden. We hebben de meest debiele beslissingen meegemaakt. Beslissingen in ons voordeel, beslissingen in ons nadeel. Beslissingen gestoeld op een absoluut en chronisch gebrek aan talent, onwetendheid of slecht zicht. Feit is in ieder geval dat het geaccepteerd wordt. We nemen het ter kennisgeving aan, we kunnen zelf immers ook niet beter. Als eerbetoon aan de vrijwillige scheidsrechter heb ik derhalve gepoogd het verslag van de wedstrijd B.N.C. 2 – Veelerveen 2 te schrijven vanuit het perspectief van een geheel willekeurige scheidsrechter met een lichte blauwzwarte voorkeur. LET WEL: de gedachtegang van de hieronder beschreven arbiter is louter fictief, hoogstens een tikje insinuatief. Zijn voorkeur had bijvoorbeeld even goed geelzwart kunnen zijn. Aangezien ik de desbetreffende man zelf ook niet ken, noem ik hem voor het gemak Vito Andolini Corleone.

 

Het is zondagochtend half acht als bij Vito Andolini Corleone de wekker gaat. Vito schrikt wakker en drukt haastig zijn blauwzwarte wekker uit. Hij moet de kippen nog voeren en de geiten nog melken. Hij staat op en snelt in zijn BNC-pyjama naar beneden. Hij moet zo nodig plassen dat hij het bijna in zijn pyjama doet. “BRIL OMHOOG!!!! VERDOMME, HOU VOAK MOT IK DAT NOU NOG ZEGG’N!!” buldert zijn vrouw Lammy vanuit de keuken. Lammy is nou niet bepaald de gemakkelijkste. “AANS MOKST DE PLEE IN HET VERVOLG ZULF MOR SCHOON”, vervolgt ze haar tirade. Snel doet Vito de wc-bril omhoog en als hij klaar is spoedt hij zich naar de badkamer om zich te wassen. “Morgenrood, in worst'lend zwoegen, hebben zij naar u gesmacht. En in de nachten, treurig duister, uw verlossend werk verwacht. Blauwzwarte gloed kleurt reeds de wolken, d'ochtendwind ruist door de blaân. Weldra is voor alle volken 't schitterend zonlicht opgegaan, 't schitterend zonlicht opgegaan” klinkt het onderwijl zachtjes uit zijn mond. Het is al bijna negen uur als Vito op zijn fiets springt richting het voetbalveld van B.N.C. Toen hij twee jaar geleden vijfenzestig jaar lid van de club was, kreeg hij als dank een heuse fietsbel cadeau met inscriptie “B.N.C.” en daar is hij apetrots op. “DOU DEI DEURE DICHT DOE GROTE SLOIF” hoort hij nog net als hij al neuriënd de oprit affietst (even voor alle blondines en Steven Mb Sonnema: je kunt een oprit dus ook gewoon affietsen, dat is namelijk de andere kant op). Hij verheugt zich er op. B.N.C. 2 – Veelerveen 2, niet gemakkelijk, maar hij kan het aan, dat weet hij zeker.

 

Het hoofdveld aan de Klinkerweg 135 in Finsterwolde lijkt te zijn geannexeerd door De Blauwe Stad, zo doorweekt is de grasmat, maar scheidsrechter Vito Andolini Corleone in hoogsteigen persoon heeft besloten dat de wedstrijd doorgang kan vinden. Na een stief kwartiertje spelen constateert Vito dat het wel snor zit. Beide partijen hebben moeite om elkaar te vinden, het is gewoon noit bèst, maar de mannen van B.N.C. 2 weten toch het meeste gevaar te stichten. De Godenzondes kunnen vooral voorin maar geen vuist maken. En dan is het plotseling raak. Onnodig balverlies (nodig balverlies heb ik ook nog nooit meegemaakt) leidt een treffer van B.N.C. 2 in. Gerrie Drenth en Harold Röder vrij voor onze doelman Cherjan, 1-0. Als Vito niet veel later ziet dat dezelfde Harold Röder met een bekeken schuiver de 2-0 laat aantekenen krijgt hij het gevoel dat het nu al bijna niet meer mis kan gaan vandaag. De Godenzondes stellen teleur en zijn geliefkoosde strijdmakkers uit Finsterwolde leiden comfortabel en terecht met 2-0. Het fluiten gaat hem eigenlijk, naar mate de eerste helft vordert steeds gemakkelijker af. Hij hoeft niet echt in te grijpen en hij fluit een zeer gedegen partij. Vooral voor reserve derde klasse F-begrippen. Ruststand 2-0.

 

Tijdens de rust besluit Vito zijn oor te luister te leggen op de kleedkamerdeur van de Godenzondes. Je weet het immers maar nooit. Hij hoort wat gemopper en door het sleutelgat ziet hij Romano uit het Westen al hoestend den proestend een tweetal tabakjes opsteken. Aan de andere kant zit doelman Cherjan. Hij lijkt in gedachten verzonken. “Misschien dat de inkomensafhankelijke zorgpremie hem bezig houdt”, gokt Vito maar wat. Hij observeert het allemaal met grote tevredenheid, want niets wijst op een grote ommekeer in de tweede helft. Op het moment dat Vito weer weg wil lopen hoort hij nog net iemand zeggen: “Als ik zo doe, dan lijkt het of ik een beetje last krijg van aspecifieke lage rugpijn”. Hij gluurt toch weer even stiekem naar binnen en ziet iemand gehuld in een blauwe winterjas een poging ondernemen om in zijn eigen kont te kijken. “Zal wel”, denkt Vito en hij klopt op de deur. “Kom jongens, wie goan weer hèn!”

 

Tot zijn grote schrik ziet Vito Andolini Corleone dat de Godenzondes al in de zesenveertigste minuut op 2-1 komen. Nieuwkomer Bart Hogervorst slalomt door de Finnewolmer defensie en haalt doeltreffend uit. Nu moet Vito aan de bak. Hij moet zo eerlijk mogelijk fluiten en dat doet hij ook, maar hij gunt het zijn blauwzwarte strijdmakkers zo. Toch constateert hij dat de Godenzondes het wel aandoenlijk proberen om de gelijkmaker te bewerkstelligen, maar echt gevaarlijk oogt het aanvankelijk allemaal niet. Als het al een keer gevaarlijk wordt voor het doel van B.N.C. 2 is daar altijd nog sluitpost Bernhard Bos, die een aantal inzetten pareert. Vito hoeft nooit echt in te grijpen en de wedstrijd vordert gestaag. Hij fluit een puike pot. En dan gaat het bijna gruwelijk mis. Een aanval over rechts van de Godenzondes belandt bij de tweede paal. De als stormram ingevallen Wim Reer kopt de bal weer voor het doel, waar Romano uit het Westen het leer met speels gemak binnenwerkt, 2-2. Vito schrikt zich zowat een rolberoerte en laat een nat windje in zijn blauwzwarte BNC-onderbroek. In een flits besluit hij dat hij in moet grijpen en zonder dat hij het zelf beseft blaast hij op zijn fluitje. “Duwen van de nummer 5 van Veelerveen”, verzint hij snel ter plekke en hij verwacht een orkaan van protest. Niemand die het goed heeft gezien dus dat valt erg mee, alleen de nummer vijf van de Godenzondes lijkt als door een wesp gestoken. Hij gedraagt zich als een volslagen randdebiel en kraamt de meest mogelijke onzin uit in zijn richting. Vito ziet ook wel dat de man totaal ongevaarlijk is en beseft dat het met een grote sisser afloopt. Dat het in de laatste minuut toch nog 2-2 wordt en vervolgens ook nog weer 3-2 voor B.N.C. gaat in een gelukzalige roes aan hem voorbij. Hij heeft op het juiste moment ingegrepen en de blauwzwarte mannen zullen hem daar dankbaar voor zijn. Misschien krijgt hij nu wel een echt blauwzwart fluitje van de club. Die wil hij al heel lang zóóóó graag’.

 

Het is al half twee als Vito Andolini Corleone op zijn blauwzwarte fiets naar huis pedaleert. Hij heeft een paar biertjes gehad en slingert een beetje. “Negenentachtig minuten zeer behoorlijk gefloten en één onvermijdelijke ingreep”, denkt hij tevreden terug aan de wedstrijd. “DOU DEI DEURE DICHT DOE ACHTERLIEKE MIESGASTER, DAST BIST”, hoort hij Lammy roepen als hij op de mat zijn klompen uittrekt. “Rötwief”, mompelt Vito zachtjes in zich zelf, maar niemand die hém vandaag nog wat doet……

 

Erik Rouppé

 

Opstelling Godenzondes:

Cherjan de Wit, Steven Mb Sonnema (80. Wim Reer), Matthijs Jonker, Robert Rambo Sprik, Erik Rouppé, Just In, Graatje Dekker, Romano uit het Westen, Zijne excellentie de heer Van Bree, Bart Hogervorst, De Clown

 

Statistieken:

Toeschouwers: 8

Godenzonde of the match: Bart Hogervorst (dynamisch en verademend)

Citaat van de dag: “Dikke lul, drie bier” (Erik Rouppé)

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!