Kloune

Soms zijn bier, bitterballen en een anti-Covidcocktailtje op elk moment van de dag lekker,………. soms niet. Nog één nachtje slapen, Eén nachtje slechts, dan is het weer zover. Na een vijftig weken durende zondagse drooglegging mogen we eindelijk weer. Op 27 september 2020 speelden De Goddelijke Kanaries hun laatste officiële wedstrijd in de Kelderklasse. Het is natuurlijk maar net wat je officieel wilt noemen. Aan de kont tegen Noordster. Met 3-2, voor wat het waard is.

En toen begon de ellende weer. De Covidcocktailtjes waren nog niet in productie of voor het klootjesvolk in elk geval nog niet voorradig. Hernieuwde ophokplicht. Onze hoofd niet ter zake doende randverschijnselen en voorzitter Wubbo z-side Mulder uiteraard meteen weer druk aan de slag met antibacteriële trekzalf, steriele doekjes, virus dodende badmutsen en baarmoederhandschoenen. U weet wel, van die strakke plastic handschoentjes die je na gebruik alleen binnenste buiten weer uit kan doen en meteen in de prullenbak moet smijten. Net het voetbalshirt van Janske Zwaarman na een willekeurige donderdagavondtraining. Alsof je heel behoedzaam een varkensdarm van een grove leverworst van slager Kuiper uit Veelerveen trekt en het vervolgens van je vingers peuterend in de kleedkamerprullenmand dondert. Zoiets.

 

Zo richting het einde van de lente, begin van de zomer, kwam er voor de derde keer of zo, licht aan het einde van de Coronatunnel. Na de vaccinatiecampagne hopelijk blijvend licht. We mochten in ieder geval weer naar buiten. Maar ook deze keer met beleid en met restricties. En om deze beperkte vrijlating een beetje in goede banen te kunnen leiden, had Wubbo weer eens een werkgroepje in het leven geroepen. Wubbo is dol op werkgroepjes. Het Kanarie Exponentieel Uitbreek Team En Lijnen, kortweg KEUTEL. De laatste twee letters van deze ietwat ongelukkige afkorting moet ik wellicht even nader toelichten. Die begreep ik aanvankelijk ook niet helemaal.

 

Wubbo heeft zich het delegeren inmiddels prima eigen gemaakt. Moest ook wel. Hoewel de kop dik zat, met een stuk of twaalf tamelijk tevergeefse petten op, hou je het gewoon niet vol. Wubbo, zelf naast die voornoemde twaalf nodeloze petten, recent ook nog eens razend druk met zonnepanelen, vergaderen, ledverlichting, vergaderen, grondkabels, vergaderen, subsidiepotjes zoeken en tussendoor vooral veel vergaderen, had in zijn toch ook niet in overvloed aanwezige wijsheid besloten om het onderhoud van de velden uit te besteden aan collega bestuurslid Kloune Musch. Lijnen krijten, om preciezer te zijn. Daarnaast leek het Wubbo wel handig om Kloune toe te voegen aan het Kanarie Exponentieel Uitbreek Team. En lijnen zogezegd. Twee mollen in één klap. KEUTEL dus.

 

Kloune Musch maakt nog niet zo gek lang deel uit van de Goddelijke Kanarieselectie. Domweg omdat hij er de leeftijd en de pokkel nooit voor had. Het eerste komt echter vanzelf en aan het tweede criterium wordt inmiddels intensief gewerkt. Kloune werd naar schatting vijfendertig jaar geleden voor het eerst plotseling aangetroffen in het destijds moerasachtig grensgebied tussen Poldert, Hebrecht en Stakenborg. Nog net aan de Nederlandse kant. Gelukkig wel. Toen Kloune een aantal jaren later de poepluiers, speen en trappelzak had ingeruild voor een kanariegeel voetbaltenuetje en bijbehorende kicksjes, was een Veelerveenster mythe geboren. De twee tijdelijke scharrels met buurvrouw vv Westerwolde zijn hem inmiddels al lang vergeven. Als je dan toch vreemdgaat, dan maar met de buurvrouw, zal Kloune gedacht hebben. Dook, nevel of beneveld, zijn termen die Kloune misschien wel het beste typeren. Schemer of halfduister zou ook wel kunnen. Met zo nu en dan een verrassende blikseminslag. Uit het volstrekte niets. Dat is Kloune Musch.

 

Het verhaal gaat dat Kloune ooit een keer heeft gescoord vanaf de drempel van de voetbalkantine. Tegen Nieuw Buinen voor de beker. De bal zou de zijlijn al lang zijn gepasseerd, toen Kloune in een ultieme poging het leer met een sliding over het tegelpad kiezelhard de kruising van het vijandelijk doel in wist te rammen. Binnenkantje paal tegen de touwen. Vanuit een schier onmogelijke hoek natuurlijk. Heel Nieuw Buinen en in het bijzonder de keeper als aan de grond genageld. Scheidsrechter Boelo kneep voor één keer een oogje toe en keurde de wondergoal goed. Het drie of vier klassen hoger acterende Nieuw Buinen met een drup aan de Drentse neus weer terug. Hoogstpersoonlijk uit de beker gekegeld door Kloune Musch. Sterk verhaal natuurlijk, maar wie ben ik om het te ontkrachten.

 

Het was best een warme dag geweest en de zwaluwen waren druk en luidruchtig. De opkomst op de donderdagavondtraining was desondanks uitstekend te noemen. Mannetje of zestien. Vier pylonen, twee doelen. Moeilijker zou het niet worden. Uiterst gelukkige bijkomstigheid was wel dat het kennelijk ajuinrooitijd is, want onze siepelmagnaat René Oetdhaaijer is al weken niet meer in zicht. Geen tackles op keelhoogte, geen bloedzuigerij van onder de nagels, geen oeverloos gezwets vanuit de nek. Geen René Oetdhaaijer, maar serene kalmte. Heerlijk.

 

We waren naar schatting een half uur wat aan het aanklooien, toen Kloune Musch ineens wél het beeld in kwam sjokken. Dat doet Kloune altijd. Wij beginnen om half acht. Kloune om acht uur. Een beetje als Romario vroeger of als Cristiano Ronaldo nu. Maar dan anders. Waarom, dat weet geen mens. Er is ook niemand die er naar vraagt. Zelf heeft hij vermoedelijk ook geen idee. Maakt ook niet uit. Een dikke tien minuten voor het einde van de training dan toch wat opschudding. Vlak nadat Wubbo z-side Mulder met de zoveelste gesimuleerde indekblessure het veld had verlaten, hij had net knullig de vijfde opgelegde kans verprutst, is er een ingooi voor de blauwe partij. De bal wordt naar Kloune gegooid, maar Kloune heeft onze aanvoerder Hijs van Bier strak in de dekking achter zich staan. Terwijl het leer nog onderweg is, besluit Kloune ineens weg te draaien van Hijs en hij laat zich met een halve spreidhoeksprong als een neergeschoten capibara in het gras donderen. Mager gevulde hersenpan snoeihard op de grond, tong uit de bek, verontwaardiging alom. Maar ook schrik en doodse stilte. Tot de wegstrompelende Wubbo z-side Mulder ineens: “SCHWALBE!”, over de Veelerveenster velden buldert. Een schaamteloze fopduik, aldus Wubbo. Een schwalbe op de training. Gekker gaat het niet worden. Hoewel Kloune tot op de dag van vandaag in alle toonaarden blijft ontkennen, bevestigde Hijs van Bier Wubbo’s vermoeden. Helemaal niets aan de hand. Eine Schwalbe macht noch keinen Sommer, maar een Musch maakt wel degelijk een Kloune, zo verklaarde Hijs later.

 

Nog één nachtje slapen, Eén nachtje slechts….