Dagboek van een Goddelijke Kanarie deel 6
17 Juli 2020
Soms zijn bier en bitterballen om kwart voor twaalf in de morgen lekker,.……… soms niet. Vol onafzienbare bewondering kwam ik zojuist thuis van de jaarvergadering, Lief Dagboek! Wat een man hé. Diepe, diepe bewondering. En verwondering. Dat ook. Diepe bewondering en diepe verwondering die ik niet meer onder banken of stoelen zou willen steken. Waarom zou ik ook? Bij deze. Wubbo z-side Mulder is tijdens de jaarvergadering namelijk, bij mijn weten zonder enige vorm van dwang of toegezegde extracomptabele private financiële injecties, officieel aangesteld als nieuwe voorzitter van De Goddelijke Kanaries. Waar zou hij de tijd vandaan halen? En hoe zou hij zulke zaken thuis aan zijn achterban uitleggen, Lief Dagboek? Naast lauw-putwaterzakdrager, binnenbaldrukanalist, kunstgrasgroei-observator en cornervlagplooi-kwaliteitsverantwoordelijke is Wubbo nu officieel Opperkanarie. Drie werf hulde! Het komt er straks in de praktijk dus op neer dat Wubbo ter zake doende en minder ter zake doende verantwoordelijkheden aan zichzelf zal moeten gaan delegeren. Ik ben wel benieuwd hoe hij dan met eventuele (zelf?) kritieken om zal gaan. De tijd zal het leren, is het niet, Lief Dagboek?
8 Augustus 2020
Kanarie Lives Matter Again! Mooi om te aanschouwen hoor. Het eerste elftal van de voetbalvereniging Veelerveen, De Goddelijke Kanariekuikens, speelde vanavond een zeer verdienstelijke oefenpot tegen het twee klassen hoger acterende Sellingen. Eindstand 0-0. Voor aanvang van de wedstrijd zag het er overigens nog best wel even koddig uit. Omdat hoofd van het Kanarie Uitbreek Team (voorheen Kanarie Outbreak Negotiation Team, kortweg KONT) Wubbo z-side Mulder zijn rolbandmaat thuis had laten liggen, restte hem namelijk niets anders dan samen met een andere maat (en vaste supporter) Henkie Kruizinga het hele veld rond te gaan. Dit, om de te respecteren anderhalve meter afstand uit te kunnen meten. Henkie is zonder hoofddeksel, maar met bovengebit in, exact één meter en vijftig centimeter. Van hak tot kruin, van kruin tot hak. Henkie liggen, Wubbo plakker om de omheining, Henkie liggen, Wubbo plakker om de omheining, Henkie liggen, Wubbo plakker om de omheining. René Oetdhaaijer had de plakkers ergens voor een vriendenprijsje geritseld. “MEID CONTACT” stond er in schreeuwende letters op. Gekke tijden die Coronatijden, vindt u ook niet, Lief Dagboek?
1 September 2020
Trouble in da house! De spelers van het derde elftal van de voetbalvereniging Veelerveen, De Goddelijke Kanaries, dachten een nieuwe shirtsponsor te hebben gecontracteerd, maar het feest lijkt helemaal niet door te gaan. De Veelerveenster reclamecodecommissie onder strak bewind van Folcao Penzinho do Nascimento en siepelmagnaat René Oetdhaaijer hebben het hele zaakje rigoureus afgekeurd! Stokje voor gestoken. Stinkend stokje wellicht? Wat was nou het geval. Het gecontracteerd bedrijf, genaamd INDEROOS, is gespecialiseerd in lastig te duiden financiële ontwikkelingen en doet daarnaast aan online-verkoop van recyclebare seksspeeltjes. Tweedehands buttpluggen om preciezer te zijn. Vandaag besteld, morgen gekomen. INDEROOS is dan natuurlijk een prima naam, maar de reclamecodecommissie zag dat anders. De stinkende financiële zaakjes vormden het probleem niet zozeer. De verkoop van die gebruikte riekende kontdoppen wel. Ik denk eerlijk gezegd niet dat hier de laatste woorden al over gevallen zijn, Lief Dagboek. U wel?
8 September 2020
We hebben een nieuwe kledingsponsor en dus ook een nieuw tenue, Lief Dagboek! De kogel is door de Buttplugkerk. De reclamecodecommissie en onze voorzitter Wubbo z-side Mulder hebben een uitweg gevonden. Uitweg, haha! Wubbo, inventief als hij is, had voorgesteld om de laatste twee letters van het bedrijf (de letters o en s dus, die staan voor Overjarige Smerigheid) dan maar weg te laten van de shirts. Resteert INDERO. Op deze manier kan het bedrijf en dus ook De Goddelijke Kanaries eventueel alleen nog maar geassocieerd worden met financiële schijnconstructies en niet meer met reeds gebruikte aarsproppen. Probleem opgelost, broek omhoog, boek dicht, shirts besteld. En niet om het één of het ander, maar ondanks een vetkwabje links en ondanks een vetkwabje rechts en ondanks een vetkwabje onder en ondanks een vetkwabje boven, lopen we er weer tamelijk strak bij. Al zeg ik het zelf. Speciale dank zou ik willen laten uitgaan naar onze aanvoerder Hijs van Bier in deze, Lief Dagboek! Hierbij dan maar.
13 september 2020
Het ging bepaald niet zonder slag of stoot vanochtend, maar we hebben Stadskanaal 6 aan de zegekar gebonden. Ik kan me niet herinneren dat we dat ooit eerder hebben gepresteerd. Ik kan me nog wél herinneren dat we ons daar nog niet zo heel lang geleden onze longen uit onze net even te corpulente pokkels vochten om terug te komen van een 2-1 achterstand. Totdat de scheidsrechter ineens in de tachtigste minuut affloot. “Sorry jongens, mor het twaide elftal stoit te wachten en wie hebben mor oin kunstgrasveld”. U zou misschien verwachten dat wij deze meneer destijds collectief en ritueel, onder de ogen van Krinkiespijer, tergend langzaam in het Stadskanaal hebben verzopen, maar wij spelen in De Kelderklasse. Zulke clowneske rariteiten hebben wij al lang geleden geaccepteerd. Het werd uiteindelijk 3-2 voor De Goddelijke Kanaries. Uitblinker Knars Kaalfkens maakte er twee en onze aanvoerder Hijs van Bier scoorde uit een pennel.
21 September 2020
Afgelopen weekend niet gevoetbald omdat we er niet waren. We zaten namelijk met zijn allen lekker te teambuilden aan de boorden van De Ermerplas. Dat was leuk hoor, Lief Dagboek! Fijn alcoholisch contactmomentje zou Mark Rutte er over gezegd kunnen hebben. Prima weertje, beetje drinken, beetje eten, goede gesprekken, waterskilesje, niet te druk, glaasje wijn, potje klaverjassen en af en toe een verrassend slof briesje. U weet wel: zo’n natte wind die je even niet ziet aankomen. Kan gebeuren aan het water. Geen probleem. Van de zeventien aanwezige Goddelijke Kanaries waren er uiteindelijk slechts vijf die een waterskipoging aandurfden. Onze licht spirituele surrogaat-indiaan Dominggus Dumiemoroine spande hierbij de kroon. Als J.C. in zijn hoogtijdagen vertrok Dominggus zonder blikken of blozen bij zijn eerste de beste poging over het water aan de Ermer horizon. Zijn gedistingeerd glimmende manen deftig wapperend in de najaarszon. Onze initiator en organisator Hijs van Bier verging het minder soepel. Skietjes op het plateautje, matig rukje aan het koordje, voorover op het snoetje de blauwalg in, skietjes nog steeds op het plateautje. Lachen, gieren, brullen. Onze trainer/leider/coach Folcao Penzinho do Nascimento gierde natuurlijk weer het hardst van allemaal, Lief Dagboek. Dat doet hij wel vaker. Beetje flauw vind ik, want hij durfde zelf niet.
24 September 2020
U merkt het: ik ben al weer thuis, Lief Dagboek. Onverrichter zake en natuurlijk veel en veel te vroeg voor een donderdagavond, maar het is even niet anders. Geen training vanavond, technische storing. De veldverlichting doet het niet. Iets met een defecte grondkabel of zo. Volgens de clubleiding, bij monde van Wubbo z-side Mulder, is de oorzaak onbekend, maar ik heb wel een donkerbruin vermoeden. Sabotage natuurlijk. Ik denk dat het namelijk wel eens met de lugubere moord op Pie Mol te maken zou kunnen hebben. U herinnert het zich vast nog wel. Wubbo die die arme onschuldige Pie Mol onbedoeld, maar daarom niet minder bruut, zo ineens met een ferme trap naar de eeuwige jachtvelden hielp. Op slag dood. Naar eigen zeggen als gevolg van één of ander wazig tunnelsyndroom, maar ik weet het niet. Mollen vergeten in ieder geval niet snel en ook onder de grond zal wraak zo nu en dan zoet zijn. Zondag aanstaande thuis tegen Noordster 4. Maale ploug.
27 September 2020
Nipte thuisnederlaag tegen de Sterren oet Ol Pekel, 2-3. Mooie wedstrijd wel. Met een beetje geluk had er een puntje ingezeten, maar helemaal onterecht was het nou ook weer niet. Andermaal Knars Kaalfkens en Deejee Niebier tekenden voor de treffers.
28 September 2020
Het onvermijdelijke is gebeurd, Lief Dagboek. We moeten weer zo veel mogelijk thuisblijven en de sportkantines gaan weer op slot. In ieder geval minstens voor drie weken. Drie weken huisarrest. Als het daar dan maar bij blijft. Ik vrees echter het ergste. Ik loop niet graag op zaken vooruit, maar het kon nog wel eens een eenzame Kerst gaan worden, Lief Dagboek. We houden gepast contact…
Erik Rouppé
